Momentje... voor rust
De kinderen van nu (en hun ouders) hebben meer dan ooit de behoefte om te vertragen.
Het ritme van de maatschappij is voor de meeste mensen te hoog.
Ze lopen vaak zichzelf voorbij en hollen van hier naar daar.
Ook in hun hoofd draait alles op volle toeren. Duizenden gedachten flitsen door hun hoofd en zo ook bij onze kinderen. De kinderen vinden nog nauwelijks rust.
's Morgens worden ze al vaak opgejaagd om op tijd op school te zijn. Eens ze op school zijn, dienen ze stil te zitten en te luisteren.
Wanneer ze naar Zon - Zijn activiteiten komen, merk ik dat de kinderen genieten van het lagere tempo, van niets moet en van aandacht krijgen.
Ik zie kinderen genieten van languit onder een dekentje te liggen en te luisteren naar een verhaaltje of visualisatie.
Het valt me meer en meer op dat kinderen nood hebben aan innerlijke rust. In stilte bij zichzelf zijn en hun lichaam voelen.
Hoe zou het zijn als je opnieuw je natuurlijke ritme zou leven?
Wie weet nog wat zijn natuurlijke ritme is?
Onze kinderen zijn soms al op heel jonge leeftijd hun natuurlijke ritme kwijt. Ze ontwikkelen al vrij snel allerlei ziektes of gedragen zich anders om hun ouders, leerkrachten en andere volwassenen wakker te schudden. Ze tonen ons dat we het beter anders zouden aanpakken. Durf jij in de spiegel kijken?
Durf jij luisteren naar je eigen ritme?
Of blijf je doorrazen tot wanneer je lichaam ziek wordt en je verplicht wordt om het rustiger aan te doen?
Ik nodig jullie uit om opnieuw samen met je kinderen momenten van rust te nemen.
Bewust even vertragen...
Hieronder geef ik jullie graag een paar suggesties om elke dag te vertragen:
- vijf minuten in stilte samen zitten. Kinderen vinden het fijn om helemaal onder een dekentje te zitten. Ze zijn dan volledig bij zichzelf en hebben geen prikkels van buitenaf.
- vijf minuten iets doen voor een huisgenoot
bv. ik ga gedurende vijf minuten je handen masseren
ik ga gedurende vijf minuten in je ogen kijken
ik ga vijf minuten in je armen liggen
Ik hoop je met deze blog te inspireren en kleine dingen aan te reiken om bewust om te gaan met jezelf en elkaar.